Terug in de tijd

Jullie hebben natuurlijk allang in de gaten dat team Hans en Ad dit blog vullen. Dus niet zoals in eerste instantie de bedoeling was dat we met z'n vieren om en om zouden schrijven. Maar zoals het heet, never change a winning team, zullen we daar maar geen verandering in brengen. De jongens zijn weer behoorlijk goed op dreef om alle zin en onzin te ventileren, zoals alleen zij kunnen.  Natuurlijk lukt dat hun aardig in combinatie met veel bier en tot laat met z'n tweeën doorhalen.  Marianne en ik laten het dus helemaal aan hun over en ik denk zo maar dat jullie dit niet heel erg vinden! 

De gisteren zo succesvolle appartement lobby heeft, gezien hun succes, het werkterrein verlegt en is nu actief als “rustig tochtje lobby’”. En ook daarin is ze succesvol: we doen dus vandaag een halve dagetappe. Het eindpunt vandaag is Villach, en hiervoor zijn een aantal goede redenen. Ongeveer 45 jaar geleden zijn wij vieren, met Christel en Hans, vanuit het hete Griekenland terecht gekomen in het heerlijk schone en frisse Villach. We kampeerden toen op camping Ossiachersee, en die bestaat nog steeds dus  een goede reden om die vandaag op te zoeken. Verder is Villach een mooie halte om morgen ItaIië in te rijden. Omdat er daar weinig campings zijn, heeft Hans al huiswerk gedaan en voor morgen een B&B geboekt in zijn beste Italiaans (Mille Grazie).

Dus zo gezegd zo gedaan, we staan bijtijds op. Het appartement was prima maar de straat was de hele nacht erg rumoerig vanwege feestvierende jongeren die tot de vroege uurtjes doorgingen. We  zijn om 08:45 gepakt en gezakt op weg. Het is rustig weer, er schijnt een lekker zonnetje (dus jasje aan, jasje uit) en het fietspad loopt mooi vlak langs de Drau, dus de kilometers vliegen  voorbij. Na een uurtje krijgen we trek in koffie, maar het pad loopt niet door dorpskernen, dus Ad en Hans buigen zich over de diverse kaarten om toch een mooie koffiestop te zoeken. Ze maken daarbij gebruik van alle moderne elektronische middelen die we tegenwoordig hebben. En na een kwartier hebben we een koffietent gevonden en kunnen we weer op pad. Om na 1 minuut na de eerste bocht bocht een prachtig koffietentje met leuke bankjes en een volledige fietsreparatieplaats tegen te komen. Ze hebben hier prima koffie, heerlijk gebak en een zeer vriendelijke bediening, dus we genieten volop. Een half uurtje later gaan we weer op weg. Het valt vandaag op dat er wel heel veel fietsers gebruik maken van het pad, dat hier de Ciclovia Alpe Adria Radweg heet. En dat het pad spannend is blijkt ook wel uit de sprong die een hardloper moet maken om niet gebeten te worden door een slang van minstens een meter die hier rustig wilde oversteken. Zonder verder gedoe rijden we langzaam Villach binnen, en zoeken een leuk terras in de oude stad op. We worden ook hier, zoals we heel vaak meemaken op onze fietsreizen, verwelkomd door het gebeier van de klokken. Dus, middaguur, tijd voor de lunch.

Na de lunch, bij het opstappen, worden we aangesproken door een oudere man, die vraagt waar we vandaag komen. Aus Holland, antwoorden we naar waarheid, waarop hij een heel verhaal begint over Ernst Happel, de Oostenrijker die heel veel jaren geleden het Nederlands voetbalelftal heeft getraind. Wij vriendelijk knikken, en de man ziet zich aangemoedigd en draaft maar door, dus op een bepaald moment zijn we maar opgestapt ander hadden we nu nog steeds voetballes gekregen. Vervolgens rijden we naar Camping strandbad Ossiachersee waar we na enig onderhandelen een mooie plaats toegewezen krijgen. We herkennen er niets meer van, geen wonder na 45 jaar. Renée probeert het toch en vertelt de dame van de receptie dat we hier 45 jaar geleden ook zijn geweest op de terugweg van een interrailvakantie vanuit Griekenland. Zij gelijk enthousiast, want dat heeft zij zelf in die periode ook gedaan. We zetten de tentjes op onder het kritisch toeziend oog van de overburen, en zodra ze staan start de regen, dus op naar het terras dat gelukkig overdekt is want er vallen vanmiddag nog wat buitjes. Door de regen voelt het gelijk een paar graden koeler aan maar op het overdekt terras is het best uit te houden. Biertje drinken en een knabbeltje erbij die we uit de campingshop halen. Daarna douchen en toch maar warm aankleden voor het avondeten. Tussen de burgers en de koffie door stemmen we unaniem voor een hartelijk woord voor Janine, bij deze, die al geruime tijd een spontane meelezer is op ons blog en door haar reacties een aanmoediging is voor de schrijvers. We lopen nog even een rondje over de camping en vóór 22.00 uur ligt de hele club in de tent, hopend op een rustiger nacht dan gisteren.