Dat was het dan, nu verder met z'n tweetjes

Terug naar Livorno met de boot. Vandaag geen pffff van onze matrasjes. We kunnen het rustig aan doen. De boot naar Livorno vertrekt pas om 14 uur en wij zitten een half uurtje fietsen van de haven, tenminste, theoretisch. We staan pas rond 8 uur op, wij hoeven pas om 10 uur ons onderkomen uit, hoe fijn is dat. Renée heeft gisteren al voorbereidingen voor de terugreis getroffen, de fietsen en tassen blinken weer, zo wordt je tenslotte niet gelijk vies als de boel de trein in gesjouwd moet worden. Voor Ad en Marianne is het nog niet zo ver, zij fietsen nog even door in Italië, maar of Marianne ook zulke voorbereidingen gaat treffen blijft nog even in het midden. Om 10 uur vertrekken wij naar Bastia om daar nog een heerlijk terrasje te doen. Het fietsritje van een half uurtje veranderd al snel in een chaos ritje. Sjongejonge wat een drukte. Vrachtwagens die in de smalle straatjes hun achterklep losgooien en rustig de winkels gaan bevoorraden. Niemand kan er langs, zelfs het toeristentreintje met toeristen staat vast. Wij proberen er tussendoor te piepen, wat uiteindelijk redelijk lukt. Na bijna een uur onderweg te zijn, belanden wij dan aan het haventje, in de schaduw op het terras en genieten van onze drankjes voor de laatste keer op Corsica. Wat waren het mooie dagen. Wat een natuur! En het weer, alles, alles was in één woord fantastisch. Rond 13 uur sluiten wij aan op het haventerrein achter een groep motorrijders. Het is verzengend heet, pff die pakken die ze aan hebben, je krijgt al een appelflauwte als je er naar kijkt. De boot heeft wat vertraging, maar zodra de laatste auto's van het dek rijden, gaan ineens de motorrijders in standje aan een starten de grote jongens op. Wij staan in de vuurlinie van hun rokende uitlaten en weten niet waar wij heen moeten. Uiteindelijk mag onze rij als eerste de boot op en installeren wij ons op het zonnedek. Het grote luieren kan beginnen. Wij hebben in Livorno iets geboekt waarbij de uiterlijke inckecktijd 20 uur is. Gaan we dit halen? De boot vertekt immers ruim een half uur te laat. Maar gelukkig weet Hans onze host weer van een vrolijk appje te voorzien en hoeven wij ons geen zorgen te maken. Des te meer zorgen hebben wij over de openingstijd van de supermercado. Die is keihard, 20 uur sluitingstijd, daar valt niet over te appen. De koude biertjes en het zelf koken gaat aan onze neus voorbij. Gelukkig is ook hier weer een leuk restaurant, en om 21 uur staan er dan toch koude biertjes voor ons op tafel. Proost op onze laatste avond samen. Morgen om 7 uur vertrekken Hans en Renée met de trein terug naar de auto. Hoe treffen ze deze aan....??? Wij horen het vast. 

Het gezamenlijke blog stopt hier. Het is immers het blog van ons 4tjes. Wil je ons 2tjes volgen, dat kan. Wij bloggen ons laatste stukje hier: http://Volg me op mijn reis ‘Op de fiets naar Corsica‘ via https://www.polarsteps.com/MR39/7184453-op-de-fiets-naar-corsica