Méditerranée, zo blauw, zo blauw

Volgens de weerapp die we standaard volgen wordt het vandaag en de komende dagen prachtig weer. En ja hoor, we staan op met een zonnetje en zonder al teveel woorden doet iedereen zijn ding en staan we een uurtje later klaar voor de volgende etappe. De ervaring van 9 jaar fietsvakanties doet zich gelden. Eerst in het dorpje Saint-Florent een ontbijtje scoren en de geldautomaat plunderen. Want op veel plaatsen kan je hier alleen met harde Eurotjes betalen, en we vliegen daarom door ons cash heen.  Helaas is de eerste geldautomaat in onderhoud en de tweede buiten gebruik, maar het leuke terrasje waar ze een prima ontbijtje serveren accepteert gelukkig ook de kaart. De route vandaag begint met een forse klim, en omdat het zonnetje al flink schijnt is het al snel zweten op de fiets. Maar dat klimmen heeft ook het voordeel dat we weer de mooiste uitzichten te zien krijgen. Onderweg doen we nog een frisje en aan het eind van de ochtend rijden we Ile-Rousse binnen, een leuk plaatsje aan zee met een heuse boulevard met strandtenten. Dat smaakt naar meer. Helaas zijn de meeste reeds gedekt voor een uitgebreide lunch, dus zoeken we ons heil bij het centrale plein dat wordt klaargemaakt voor de jeu-de-boule wedstrijden komend weekend.

Van hier naar de camping is het niet ver meer, maar helaas wel omhoog langs een drukke weg. We passeren een paar leuk uitziende campings. Zoals jullie gisteren hebben kunnen lezen, hebben de meiden vandaag de campingkeuze. En die is, na het uitgebreid bekijken van de diverse websites, uitgekomen op A Marina. Dus we rijden 10 minuten later deze camping op en worden ontvangen door een nogal chagrijnige dame die ons te verstaan geeft dat de camping gesloten is voor tenten. Hoewel er op het bord van de camping staat dat alle kampeerders zeer welkom zijn. We denker er nog even aan in ons beste Frans in discussie te gaan, maar gelukkig is ze ons voor en verwijst ze ons naar de volgende camping, 30 meter verder, waar ze vast wel blij met ons zullen zijn. En dat blijkt ook zo, we worden zeer vriendelijk ontvangen door twee jongedames en die laten ons de keus om het allermooiste plekje op de camping uit te zoeken. Na enige discussie in de groep gaan Renée en Marianne op onderzoek uit. En blijken er inderdaad twee mooie, schaduwrijke plekjes op redelijk gras beschikbaar te zijn. Als we in de avond nog wat verder op de camping kijken, blijkt Marianne de helft van de camping helemaal niet hoeft gezien, maar gelukkig stellen we gezamenlijk vast dat daar niet de mooiste plekjes liggen, dus we hoeven  niet te verkassen.

Het aardige van de camping is dat ie aan een mooie baai ligt, aan een prachtig blauwe zee, met een zandstrandje en voorzien van een paar strandtenten. Dus de zwembroeken aan en het water in. Het zeewater blijkt al heerlijk van temperatuur. De keus is gauw gemaakt, we blijven hier nog een extra dag, een rustdag voor de meiden en de gelegenheid voor de mannen om een rondje fietsen door de bergen zonder bagage in te plannen. We zijn uiteindelijk op fietsvakantie. Hoe die tocht loopt lezen jullie morgen.