LEJOG dag 2

26 juli 2022 - Kentisbeare, Verenigd Koninkrijk

Rond half zeven wordt Hans wakker van regendruppels op de tent. Dat was niet de bedoeling, er was ons door alle weerapps beloofd dat het vandaag droog zou blijven. Maar gelukkig is het een uurtje later weer droog en komt er zelfs een klein zonnetje langs. Mooi dus om in te pakken, een litertje jus te scoren en de boterhammetjes die we gisteren in de Spar hadden gescoord op te peuzelen. Na nog wat prietpraat met langslopende Engelsen, “krijgen jullie dat allemaal mee op de fiets”,  kunnen we starten met dag twee. En al snel blijkt dat ook deze dag gevuld zal zijn met steile klimmen, smalle holle wegen met heggen van 3 meter hoog, waar net 1 auto door past. Maar dat belet sommige vrachtwagen chauffeurs niet om het ook maar te doen, en die scheren de heggen dan aan beide kanten mooi glad. Dus wel spannend als we afdalen, achter elke bocht kan zo’n tegenligger opduiken en dan moet je in de remmen. Maar gelukkig gaat het allemaal goed. We komen zelfs nog over een mooi vrijliggend fietspad langs een riviertje, waar dan ook veel Engelse toeristen rondfietsen. St. Austell, waar we koffie hebben gepland, heeft niet veel te bieden en we zijn er dan ook zo weer uit. Dan maar verder naar Fowey. Dat plaatsje aan de rivier kent Hans nog van een eerdere vakantie en dat heeft een leuk centrum met een ruime keuze aan pubs. Als we Fowey binnenrijden blijkt het dat we niet de enigen zijn, het is er superdruk. Omdat er zoveel horeca is, vinden we toch snel een plek waar we onze eerste fish & chips met een heerlijke pint verorberen.

Met de pont varen we over naar Bodinnick waar we direct weer moeten klimmen. En wat voor een klim, we tikken de 20% aan en boven blijkt dit een behoorlijke deuk in onze accuvulling te hebben geslagen. Dus toch nog wat accustress, want we moeten nog een heel eind. Een paar uur later rijden we Liskeard binnen en zowel wij als de accu’s moeten bijtanken. Gelukkig vinden we een grote pub waar dat kan. We kijken ook alvast naar de overnachtingsmogelijkheden en komen uit op een camping die Hans belt en waar we terecht kunnen. Dus na een uurtje weer op pad, en na een stuk op een erg drukke weg komen we op de laatste holle weg naar de camping. Waar we plotseling een ‘Road Blocked’ bord tegenkomen. Nu gebeurt dat wel vaker en dan kan je er met de fiets vaak wel langs, maar hier is de doorgang met een paar hoge hekken hermetisch afgesloten. Dus maar omrijden. Weer lukt het ons om elkaar kwijt te raken, ondanks locatie delen, route delen, etc. etc. Maar ook dat komt weer goed, en via de omleiding belanden we dan alsnog bij de camping, die op een heuvel ligt waar het behoorlijk waait. We kiezen een plek achter een heg, die weliswaar voor campers is bedoeld, maar die prima voldoet en waar nauwelijks wind staat Inmiddels is het zo laat dat een pubmeal er niet meer inzit. Toch wel vreemd, op onze Spanje toer was het onmogelijk om voor 20:00 uur eten te krijgen en hier gaat de keuken om 20:00 uur gewoon dicht en kan er alleen nog gedronken worden. Maar zoals eerder aangegeven zijn we niet voor 1 gat gevangen, en dus bereiden we een heerlijke Adventure Food maaltijd, en fietsen daarna alsnog naar een pub in de buurt om ook het vocht weer wat aan te vullen. Een tweede mooie dag, maar ook wederom behoorlijk zwaar, bijna 100 km en 1600 hoogtemeters. We hopen wel dat dat in de komende dagen wat minder zal worden.

Foto’s

3 Reacties

  1. Renée:
    27 juli 2022
    Ik zie bekende plekjes Hans. Dat pontje!
  2. Marianne:
    27 juli 2022
    Wat een hoogtemeters! En hoe kan dat nou, hekken die echt een roadblock zijn.. :)
  3. Erna:
    28 juli 2022
    Ik vind het maar waanzinnig knap wat jullie doen. Jaren in Engeland rondgereisd, vond het niet een echt fietsvriendelijk land.