Corsica, we komen er aan

Het is bijna jammer dat we maar één dag kunnen genieten van het heerlijke appartement in Vecchiano, maar ala, wij hebben een doel en dat is doorgaan, altijd maar doorgaan. Omdat we de voorgaande drie dagen flink hebben doorgefietst hoeven we vandaag maar 40 km naar Livorno af te leggen waar we om drie uur met de boot vertrekken naar Corsica. We kunnen het ochtendritueel dus heel relaxed doen en dat doen we ook. Pas rond tien uur zitten we op de fiets en fietsen naar Pisa, 10 km verder, waar we eerst in de zondagse drukte van doldwaze dagjesmensen en vakantiegangers kijken of de toren nog overeind staat, yep, en vervolgens als een speer een rustig terrasje buiten het centrum zoeken om een ontbijtje te nuttigen. Hierna fietsen we over het oude spoortracé langs de Arno naar Marina di Pisa, waar de rivier in de Middellandse Zee stroomt. Vervolgens zuidwaarts richting Livorno over 10 km esplanade waar we de zee niet zien, alleen ruiken, omdat elke meter is volgepropt met campings, strandtenten, vakantiehuizen en allerhande attracties, iets wat ons totaal niet aanspreekt. Nog nooit 10 km auto-aan-auto gezien aan weerszijden van de straat? Ga daar eens kijken. Ons plan om hier ergens een leuk terras te zoeken laten we al snel varen en we fietsen door naar Livorno. Eerst maar de kaartjes regelen en dan ergens wat drinken. De kaartjes zijn snel geregeld en we hebben eigenlijk geen zin om Livorno nog in te gaan, dus we drinken wat aan de haven. Om half drie is het inschepen en om drie uur varen. Gelukkig komt er wat wind, want de zon is verzengend heet op het buitendek. Ondanks dat de zee spiegelglad is, neemt Hans toch een reisziekte pilletje. Onderweg passeren we Elba en meren rond zeven uur aan in Bastia. We hebben een hotel net buiten de stad geboekt en fietsen er in 10 minuten heen. Een allervriendelijkste dame heet ons welkom in het pas vernieuwde hotel, ze helpt zelfs met een paar fietstassen slepen. We frissen ons snel op en fietsen naar het centrum om nog wat eten te versieren. Een pizza is altijd wel te vinden, maar de juiste wijn erbij krijgen is nog wel eens een dingetje. Wat er met deze wijn aan de hand was blijft een raadsel, maar na een paar glazen bleek plots de etappe van morgen door een  rustdag te zijn vervangen. Legio goede redenen te bedenken voor een rustdag natuurlijk, maar die doen er blijkbaar niet toe. Dit hebben wij gewoon besloten, aldus de tweede en derde plaatsvervangende reisleiders, en aldus zal geschieden.