Villeneuve-lès-Beziers
7 september 2016 - Villeneuve-lès-Béziers, Frankrijk
Dag 24
Alles gezien, alles gedaan, alles geregeld en nog een dag vakantie over. Vandaag belooft een saaie dag te worden, waarvan de meeste campinggasten die we onderweg hebben getroffen er vaak 21 meemaken en de gepensioneerden eindeloos veel. Luieren, hapje, drankje, luieren, zwembadje pikken, stadje bekijken, luieren, hapje drankje doen en weer naar bed. Tot nu toe klopt dat aardig, het is nu twee uur en het blog van de voorgaande twee dagen wordt bijgewerkt, voordat we Beziers gaan bezoeken en het oude stadsdeel en de beste ijssalon met een bezoek vereren. De temperatuur is beter uit te houden dan eerder deze week, zo'n 28 graden. We lunchen voor een laatste keer bij de tent en halen herinneringen op aan de afgelopen 24 dagen. Ad blijkt erg vergeetachtig, maar wordt door de anderen eindeloos geduldig bijgepraat, waarbij opvallend veel details genoemd worden die het blog helaas nooit hebben gehaald. Zo worden alle culinaire uitstapjes in de juiste volgorde inclusief bijbehorend rapportcijfer moeiteloos aangehaald. Er worden ludieke vragen bedacht voor een fictieve volgers-quiz. Er worden ankdotes herhaald, aangepast en verzonnen, what if....? We constateren tevreden dat het een mooie tocht was, dat we een superleuke vakantie hebben gehad en dat het op één of andere manier voor herhaling vatbaar is. Zo, weer genoeg gesocialised, nou weer lekker wat voor jezelf doen. Renee neemt nog even een duik, Marianne leest een boek, Hans bekijkt de aanlokkelijke fietsroute van Land's End naar John O'Groats en Ad observeert en rapporteert met de iPad aan het laadsnoertje.
Tegen drie uur stappen we op de fiets naar Beziers. Hans heeft het huiswerk gedaan en heeft een top 3 die we gaan afwerken. Eerst naar het sluizencomplex Ecluses de Foncérannes van meer dan 300 jaar oud; 9 sluiskolken achter elkaar die enkele tientallen meters verval overbruggen. Helaas, het complex wordt gerenoveerd en is medio 2017 pas weer open voor publiek, da's een tegenvaller. Dan maar naar de beroemde ijssalon Salon du Vernet, waar volgens het boekje van Benjaminse de lekkerste ijsjes van Zuid Frankrijk worden geserveerd. Ondanks omstandig zoeken vinden we het niet. Ten einde raad lopen we de Tourist Information binnen om te vragen waar we deze beroemde Salon kunnen vinden. De man achter de balie moet hartelijk lachen als wij onze vraag in ons beste vakantie-Frans hebben gesteld: de tent van Monsieur Vernet liep niet zo goed en Monsieur is zeker al 25 jaar geleden naar Canada vertrokken. Op de locatie zit nu een restaurant maar hij wil ons best de plaats wijzen die voor ons wellicht uit historisch perspectief van belang is? Nee, laat u maar, merci bien. Ondertussen hebben we in nummer 3 van de lijst al geen trek meer en laten de beroemde kathedraal uit 760 voor wat het is, we zoeken wel een foto op internet. Gauw weg hier uit de drukte en het gekkenwerk dat verkeer heet, met al die overhaaste onvriendelijk mensen. Nee, geef ons maar de rust van de Groene Route.
Op de camping nog even relaxen, biertje, chipje en fantaseren wat er allemaal mis kan gaan met de terugreis. We zijn stiekem wel een beetje zenuwachtig of morgen met het treinen alles zo voorspoedig gaat als we hopen, maar dat laten we natuurlijk niet merken. We houden van een uitdaging, maar gaan de goden niet verzoeken. Nog een laatste keer lekker eten op een terrasje en dan morgen maar zien wat er op ons pad komt.
Hans, wat een top idee!!! Een fietsroute van Land's End naar John O'Groats... ik kan me nu al verheugen op de fantastische verhalen die zullen volgen
Een fietsreis door Engeland, Schotland is een mooie uitdaging. Wij denken aan de Noordzee route, maar de tocht die Hans overweegt lijkt een mooie uitdaging. Wie weet of we een stuk samen zouden kunnen fietsen.....
Groet,
Joop
Nogmaals dank voor de heerlijke start van ons avontuur.