Van Troisvierges naar Ettelbruck

18 augustus 2016 - Ettelbruck, Luxemburg


Dag 5


Wederom worden we wakker met een strakblauwe lucht. Al vijf dagen onderweg en al die dagen mooi weer. Dat hadden we niet durven hopen. Maar we genieten er natuurlijk volop van. 
Op de  camping wat croissants en broodjes gekocht en uit de zak van Ad (een grote tas vol met kuipjes ontbijtwaren), heerlijk ontbeten. En vervolgens wederom op pad. We hebben de Vennbahn achter ons gelaten en dat is te merken. In het routeboekje staat dan 10%-1000, en dan kunnen we vervolgens in de pedalen. De electrieke  vrouwen verdwijnen dan snel uit zicht, en na 10 minuten komen de bikkels ook uitgeput boven aan. Maar vaak is de beloning ook weer even naar beneden razen en dan is het beeld omgekeerd. De mannen wachten op het laatste punt en al gauw kondigt een krijsende sirene aan dat ook Marianne in aantocht is. Hoog tijd voor koffie, die we nuttigen op een heel druk punt in Wiltz. We zaten er niet echt gezellig tussen de paffers en de auto's maar de cafebaas schonk een heerlijke koffie. Marianne baalde stevig van de herrie die zij produceerde met remmen, dus belde ze met haar fietsenmaker in Apeldoorn en die gaf geruststellend aan dat er waarschijnlijk vet op remblokken en/of schijven zit, maar dat dat geen kwaad kan. Nadat we weer verder gingen kwamen we natuurlijk een heel leuk terrasje tegen. Maar toen hadden we genoeg koffie in de buik.
We toerden verder door een schitterend landschap. We kwamen ogen te kort! Tijdens
een superlange afdaling kreeg Marianne de schrik van haar leven omdat ze bijna een beest tussen de spaken had. Ze dacht zelf aan een konijn, omdat hij huppelde. Ze moest een noodstop maken, wat tot gevolg had dat één van haar remmen inmiddels genezen was! Ze produceerde hierna beduidend minder lawaai. 
We toerden verder door het prachtige landschap en kwamen langs een geweldig campinkje, wat helaas nog veel te vroeg op de route lag. Wat later begonnen onze magen te knorren, dus stopten we boven een of andere Muhle met uitzicht op wederom een camping. Daar hebben we de heerlijk broodjes gegeten, die we op de camping hadden gekocht, wederom belegd met de lekkernijen uit Ad z'n tas, vergezeld door een appeltje door Renee geschild. Weer versterkt gingen we weer op pad. We waren inmiddels gewend om Hans goed in de gaten te houden, wat geen overbodige luxe was. Hij fietste namelijk weg met z'n helm en handschoenen op de bagagedrager. Blijft spannend met die man! Helaas kregen we op een gegeven moment een buitje, maar dat was gelukkig van korte duur. Uiteindelijk kwamen we bij een camping, Gritt geheten, aan. Zag er niet bijzonder uit maar we vonden het mooi geweest. Hans en Renee gingen bij de receptie vragen naar een plaatsje wat geen probleem bleek te zijn. De camping werd gerund door, natuurlijk!, Nederlanders. We werden te woord gestaan door een hele aardige vrouw. Op de vraag 'zijn jullie hier wel eens vaker geweest?' antwoordde Hans naar waarheid 'nee, dit is de eerste keer' waarop Renee aanvulde ' en waarschijnlijk ook de laatste'. Maar door snel ingrijpen van Hans werden we niet direct weer van de camping afgestuurd. Ja Renee kan soms echt vierkant uit de hoek komen. Waarover later meer.
Het begon ondertussen wat meer te spetteren, dus eerst maar een biertje genomen. Dat spetteren ging over in een serieus onweer, op het terras werd het beslist onaangenaam, dus togen we met plaids en al naar binnen. De temperatuur daalde fors, wat toch wel zorgwekkend was. We hadden inmiddels een tafeltje gereserveerd, bijtijds want, jawel!, er zou 's avonds een bingo zijn. Nadat het toch weer wat droger werd hebben we toch vlot de tent op kunnen zetten. Waarbij Hans en Renee nog een kleine echtelijke ruzie doormaakten.
Vervolgens heerlijk gegeten op het terras. De temperatuur was inmiddels weer heerlijk, dus genieten! De bingo was natuurlijk hilarisch! Veel vaste Nederlandse gasten, uit het zuiden des lands zo te horen! Halverwege was er een bingobal kwijt dus dat gaf nog wat consternatie. We lagen er toch bijtijds in, want we waren als een patatje!
Ik, Renee, moet nog even eerlijk opbiechten dat ik op het terras van de camping mijn fietshandschoenen had laten liggen!
 

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

7 Reacties

  1. Marianne:
    19 augustus 2016
    Goed gedaan hè, hoeraatje voor ons zelf.
  2. Bert Rouw:
    19 augustus 2016
    Jullie gaan lekker zo te lezen. Hoeveel km's fietsen jullie ongeveer per dag?
  3. Marianne:
    19 augustus 2016
    Bert, de eerste dagen 100 km. Nu rond de 80 met gemene klimmetjes en mooie dalingen.
  4. Henk:
    20 augustus 2016
    Blijf genieten van de reis hoor, met je pijntje hier en pijntje daar!!!!
    Het blijft kicken.xx Carla en Henk.
  5. Marieke de Moel:
    20 augustus 2016
    Renée, ik had geen idee dat jij zo vierkant uit de hoek kon komen...heel leuk om jullie verslagen te lezen, lekker doorfietsen!!
  6. Jiske:
    22 augustus 2016
    Ik kan mij herinneren dat Marianne dit vaker heeft meegemaakt, een pluizig beest tussen haar spraken! Ergens in een ver verleden :-) Gelukkig zijn jullie een beetje van de herrie af!
    Kus!
  7. Joske:
    24 augustus 2016
    @Jiske, al vaker een pluizig beest tussen de benen... wat weet jij wat ik niet weet... zal vast een fantastisch verhaal zijn waar ik met smart op wacht