LEJOG dag 12

We lopen nogal achter met het blog en krijgen zelfs verontruste appjes of alles nog wel goed gaat met de bikkels. Het gaat prima met de boys. Geen ziekte of ernstige schade aan het materieel en slecht lichte ongemakken zoals de gevoelige billen van Ad en een complete chaos in de tent van Hans (geintje Renée). De achterstand in het blog komt ook niet door gebrek aan WiFi of ontbrekend 4G, hoewel dat soms aan de orde is. Het komt door een te druk dagschema. Ik loop het even met je door: 07.00 uur opstaan, 08.30 uur op de fiets, dagelijks gemiddeld 6 uur fietsen en 2 uur pauzes, ‘s ochtends een uurtje ontbijten en ‘s avonds twee uur bieren en warm eten, 1 uur tent opzetten en douchen, 1,5 uur route controleren, onderdak regelen en het thuisfront bellen en tenslotte een uurtje verlet aan band plakken en andere onbenulligheden. Dan is het ‘s avonds elf uur en zijn we moe. We gaan alvast in de slaapzak om daar het blog te schrijven, maar langer dan een minuut of tien laat de slaap zich niet verdrijven. We luisteren ook veel te weinig muziek, lezen te weinig kranten en meer van die zaken die je zo lekker in bed kan doen. Toch gaan we proberen op de laatste dag helemaal bij te zijn.

Vandaag rekenen we op een minder mooie etappe en dat blijkt te kloppen. De dag begint echter uitstekend als we de wekker om 7:00 uur even vergeten, die gaat te vroeg. We hebben heerlijk geslapen in het super kingsize bed van naar schatting 2 meter 40 breed. En een heerlijke warme douche in de ochtend is ook wel eens lekker. En dan een heel uitgebreid ontbijt zoals je in een goed hotel verwacht, het kan niet op. We maken nog even een foto van het hotel en vertrekken om iets na negen uur. We rijden de route die we gisteravond gehaast en in donker weer hebben gereden. We hebben geen haast, we gaan downhill, het is mooier weer, kortom we genieten van dit prachtige dal. De tocht gaat verder door stukjes bosgebied, maar steeds zijn er tussendoor open stukken met vrij zicht op de heuvels in de buurt, waarvan de toppen tot zo’n 400 meter hoogte reiken. Zodra we de River Clyde bereiken fietsen we steeds vlakker langs de oevers, maar ook door steeds minder fraaie omgeving, “Is dit Glasgow al?” vraagt Hans zich af. Het is één van de vele voorsteden langs de rivier die over een lengte van zo’n 10 km een lang lint vormen voordat we Glasgow inrijden. Ook hier volgen we een kilometer of vijf de River Clyde om vervolgens weer zo’n 10 km buitenwijken en voorsteden aan de andere kant van Glasgow door te fietsen, waar vooral industrie een plek heeft gevonden. Al met al 25 km door grootstedelijk gebied  die we wel hadden willen overslaan. Het laatste stuk van vandaag gaat richting Loch Lomond dat we ook een klein stukje aan de oostkant langs fietsen. Helaas zien we het iconische Loch niet, misschien morgen.

De camping ligt een paar km boven Balloch dat de uiterste zuidelijke punt van Loch Lomond afsluit. Via het Balloch Castle & Country Park dat overgaat in bosgebied fietsen we het laatste stuk van de route weer heel mooi landelijk. De camping is eenvoudig geëquipeerd, maar heeft een leuk tentenveld. Er is 1 elektrapunt vrij die wij gelijk confisqueren voor het opladen van onze fietsaccu’s, telefoons en gps-en. Zonder ebikes zouden wij een aanmerkelijk langzamer schema moeten volgen. We gebruiken de ondersteuning heel selectief en leveren de meeste energie zelf. Het is soms wel een uitdaging om de ondersteuning consequent terug te zetten als je deze niet  meer echt nodig hebt na een klim. Het fietst zo heerlijk licht, dat het verslavend werkt de motor meer ondersteuning te laten leveren. Dan zouden we echter iedere etappe ofwel moeten inkorten, ofwel halverwege de accu bijladen. Voorlopig gaan we eerst onze eigen accu opladen en kruipen de tent in voor hopelijk een goede nachtrust. Dat blog komt morgen wel weer……