Gaan we alweer?

"Wat bedoel je, gaan we NU alweer of gaan we nu al WEER?"

Tja, allebei hè. De uithuizige familie H&R en de bootloze familie A&M hebben na de goeddeels mislukte fietstocht naar Andalusië 3 jaar geleden direct gezegd: "Dit gaan we overdoen". En nu is het dan zover. Alle vier gepensioneerd. Alle vier geëlektificeerd. Alle vier in de kracht van hun leven, nou ja, redelijk gezond. En alle vier hebben we er vreselijk veel zin in. Eerst maar eens het plan onthullen waar wij al zoveel voorpret van hebben gehad. Mocht uw reizende reporter dan, net als voorgaand jaar, plots afhaken met het verzorgen van een dagelijkse update vanwege mentale of fysieke vermoeidheid of een writer's block, dan hebben we altijd het plan nog om terug te lezen. Een achterstand in dagverslagen haal je niet zomaar even in. Het is een hopeloze onderneming om 3, 4, 5 dagen terug te denken op een fietsvakantie waarbij het motto is: leef bij de dag en geniet van het moment.

Het plan. We vertrekken zondagochtend 24 april vroeg in de ochtend vanuit huis in Apeldoorn resp. Den Hoorn per auto met de fietsen achterop. We treffen elkaar in de buurt van Luxemburg-stad waar we de eerste koffiestop hebben bedacht. Die dag rijden we tot een eindje boven Lyon, waar Hans al een overnachting heeft geboekt, dus geen zorgen of we een slaapplek vinden. Onwillekeurig denk je toch even terug aan die keer dat we in Mâcon een overnachting hadden geboekt. Nadat we 's avonds laat vijf keer heel Mâcon hebben doorkruist , de GPS volgend tegen het verkeer in door eenrichtingsstraten rijden om keer op keer op hetzelfde verkeerde punt uit te komen, besluiten we de route helemaal opnieuw vanaf de afslag te gaan rijden. Bij de afslag aangekomen treffen we dan ons hotel, vlak naast de snelweg, wat ook in de beschrijving stond.....
Maandag rijden we naar een camping in de buurt van Gerona, waar we een luxe safaritent hebben geboekt en 3 nachten blijven staan. De meisjes kunnen dan acclimatiseren, een wasje doen, de fietstassen opnieuw inpakken en bij het zwembad rondhangen, terwijl de jongens de omgeving verkennen, nu nog zonder bagage op de fiets. Even de Rocacorba van bovenaf bekijken misschien? Donderdag begint de daadwerkelijke fietstocht naar Andalusië, waarbij we trouw de uitgezette route volgen behoudens een uitstapje naar Montserrat. We hebben nog geen definitief plan over welke steden in Zuid-Spanje we aandoen. Malaga, Ronda, Gibraltar, Sevilla, Granada, Cordoba? Het zou allemaal kunnen. Jullie reizende reporter kijkt nu al uit naar de ongetwijfeld enerverende discussies die reisleider Hans met de broodnodig corrigerend optredende meisjes zal hebben. Later meer hierover, is een toezegging die ik zonder voorbehoud wel durf te doen. Vervolgens gaan we weer noordwaarts en zoeken een mooie route naar Valencia, waar we op de boot stappen naar Mallorca. We fietsen het eiland over en nemen de boot naar Barcelona om de laatste etappe van 100 km naar het beginpunt, tevens eindpunt van de fietstocht af te leggen. Misschien dat we in het tweede deel van de tocht een keer een stukje treinen om een saai gedeelte te overbruggen of een teveel aan rustdagen te compenseren. Een eerste schatting wijst naar 3000 fietskilometers met 30.000 hoogtemeters. We zullen wel zien hoe het loopt. We leven bij de dag in het vertrouwen dat Hans alvast een dag vooruit kijkt. Dat kan hij ook makkelijk, want Renée neemt hem vandaag al het werk uit handen. Zo, de toon is weer gezet.

We gaan serieus proberen dagelijks verslag te doen. De reisgenoten zullen nog nadrukkelijker dan voorgaande jaren behulpzaam zijn bij het aanleveren van zieleroerselen die zo door de dag heen in hun  gedachtenwereld opborrelen. Het zou dus ook nog eens een onthullend reisverslag kunnen worden. Iedereen die wel eens een fietstocht van enkele uren/dagen heeft gemaakt over stille wegen, herkent vast de ervaring van strepen op de weg tellen tot aan filosoferen over het serveren van kaasblokjes met of zonder prikkertje. En als je erover uit bent dat het mèt prikkertje moet, is dat dan een kaal prikkertje of een prikkertje met een vlaggetje? Zover is het nog niet, eerst de auto inladen en twee dagen tuffen over de péage. Stay tuned for more. Reageren mag altijd, graag zelfs. À bientôt, Adios.