Van Ettelbruck naar Cattenom

19 augustus 2016 - Cattenom, Frankrijk

Dag 7

We maken vandaag de eerste week vol. We zijn immers afgelopen zaterdag al vertrokken vanuit onze huisadressen om zondag vanuit Zetten met de eerste gezamenlijke etappe te starten. Het was een heerlijke week en ik verbaas me over een paar zaken. Met verstand op nul en blik op oneindig kan me dat nog wel een week bijblijven, dus ik deel het met onze volgers, dan ben ik het kwijt.
Allereerst is het onbegrijpelijk dat een grijsaard van 60+ dagenlang 70, 80, 90 of meer kilometer achter een getrainde wielrenner en 2 e-bikes blijft aanjagen, terwijl hij helemaal geen oog heeft voor hun billenpartij, hij kijkt alleen naar het asfalt 2 meter vooruit. Rara wie ben ik?
Dat was een makkelijke om mee te beginnen. Iets lastiger wordt het om te begrijpen dat we een week onderweg zijn, weliswaar prachtig weer en geen tegenslag hebben, maar onszelf wel fysiek behoorlijk op de proef stellen en dat de kleine ergernissen uitblijven die na een vermoeiende week gewoonlijk behoren op te treden. Compliment aan de medefietsers om zoveel kalme berusting op te brengen. Blijkbaar houden we een blije geest in een vermoeid lichaam.
@ Henk en Carla: Wij hebben soms ook het gevoel dat jullie achterop zittepn, vooral bergop, wat een gewicht trappen we omhoog. Gelukkig is het achterop zitten in overdrachtelijke zin bedoeld, wat voelt als een steuntje in de rug, ga zo door!
@ Jiske: Een avondje zonder drank? Hmm, was nog bij geen van ons opgekomen. We gaan er eens over diep over nadenken bij een biertje vanmiddag.
Terug naar de reis van vandaag. We hebben de tenten nat van de dauw ingepakt, maar het was droog toen we op pad gingen. Een beetje fris, mist om de bergtoppen, kortom heerlijk fietsweer. Eerst naar het Esso tankstation waar uitstekende koffie en broodjes te verkrijgen zijn en daarna kilometers vreten. Na 2 uur rijden we Luxemburg stad binnen en in het ... park eten we een broodje. Een passerende fietsers heeft buitengewone interesse in ons viertal. Het blijkt een Franse journalist van een magazine te zijn die op zoek is naar langeafstandfietsersverhalen. Helaas spreekt de man geen woord over de grens (en we zitten nog in Luxemburg) dus communiceren over onze tocht zit er niet in, wel nog een fotootje en adieu.
En dan lukt het toch: we bereiken in de eerste week Frankrijk. Hemelsbreed nog niet echt een wereldreis, maar wij tikken vandaag de 600 kilometer aan, als we tenminste een beetje verkeerd rijden. Ach ja, dat is ook zo'n dingetje. De mannen zorgen als vanouds voor de route en leren nog elk jaar bij. Zeiden we in het verleden nog wel eens dat we fout gereden waren en terug moesten, nu doen we dat veel genuanceerder. "We hebben een alternatieve route ontdekt en denken dat we een heel eind kunnen afsnijden als we een klein stukje teruggaan." Dit blijkt voor de gemoedsrust van allen een hele verbetering.
Ondertussen hebben we de eerste Franse glooiingen overmeesterd en fietsen we een paar kilometer door minder interessant gebied, industrie en verlaten en vervallen gebouwen. Gelukkig blijkt de Urbex hobby van Marianne geen oponthoud te geven. Onze bij Booking.com gereserveerde kamers kunnen we in gedachten al uittekenen, evenals wat we daar op een echt bed gaan doen.....slaaaapen. Het adres is gauw gevonden, maar blijkt een bouwval. Gelukkig hebben we bij het verkeerde huisnummer gekeken. Maar ook het juiste huisnummer doet in eerste instantie de wenkbrauwen fronsen. Na drie keer bellen geen gehoor, zou er niemand thuis zijn? Dan de voldoening, een vriendelijk stel dat uitstekend dialect spreekt, ontvangt ons hartelijk en wijst ons twee keurige kamers met heerlijk warme douches. Helaas geen maaltijdvoorziening in het dorpje, dus we eten "uit de zak", gedroogd outdoor voedsel dat klaargemaakt wordt met warm water en best smaakt, zeker met een koud biertje en een glaasje wijn (sorry Jiske).
Morgen vóór negen uur op de fiets om weer 90 km verder te komen zo is het plan, dus tegen elf uur stappen we in bed. Dat lange afstand fietsen is eigenlijk net project-management, je ziet vanaf het beginpunt het eindpunt al liggen, alleen de hobbels en kuilen die je onderweg tegenkomt zie je nog niet. Als je je daarop instelt kom je alleen uitdagingen tegen, geen tegenvallers. Maar o, o, o, wat een uitdaging en niet alleen voor voor onze beentjes. Daarmee komen we dan bij de afsluiter voor vandaag: wie weet wat de afkorting PHPD van twee dagen geleden betekent?

Foto’s

4 Reacties

  1. Stefan & Bianca:
    20 augustus 2016
    PHPD= pijntje hier, pijntje daar.
  2. Joske:
    20 augustus 2016
    Heerlijk verslag weer om te lezen! Ik sluit me volledig bij Jiske aan; het meest benieuwd ben ik toch elke keer wie verantwoordelijk is voor het journalistieke hoogstandje van de dag. Afgaande op spellingsfouten, zinsopbouw en het correct gebruik van leestekens heb ik iedere dag weer mijn vermoedens.
    Dan lezen we het verslag voor de tweede keer, om te lezen wat de belevenissen van die dag zijn geweest. Mijn allereerste vraag wie er nou (geheel vrijwillig) zo'n afstand per fiets wil afleggen, begint gestaag antwoord te krijgen. Althans, ik denk dat ik me er een beeld bij kan vormen. Neemt niet weg dat ik me nog steeds blijf verbazen dat bepaalde mensen nog steeds enthousiast schijnen te zijn. Stiekem heb ik de agenda dit weekend leeggehouden om als taxi te kunnen fungeren.
    Klein verzoekje, komende dagen het tempo flink hoog houden. Want op foto's van industrie en vlakke weilanden zitten we niet te wachten. We willen natuurgeweld zien; bergen, rotspartijen, watervallen en mytische bossen.
    Succes, houdt de sfeer goed, maar bovenal GENIET.
  3. Joke vd Knaap:
    21 augustus 2016
    Wat een belevenissen allemaal :) en wat zijn jullie al ver (vind ik dan hoor!!) Hoop wel voor jullie dat de pijntjes binnen de perken blijven maar aan de verhalen te lezen gaat dat wel goed komen. Respect voor jullie 4en. Veel fietsplezier, mooi weer en geniet !! Gr. Joke
  4. Tijs:
    21 augustus 2016
    Ik ben weer helemaal bij. Goed alternatief om onze eerste nacht door te komen (tis hier nu 04.00 uur en klaar wakker). Diep respect voor jullie vier, zeker voor de twee nieuwelingen! Heel veel rijplezier aankomende dag en sterkte met t zitvlak! Wij gaan Vancouver verder ontdekken vandaag