Dag 20 van Verona naar Malcesine

Woensdag 6 september. De eerste dag helemaal solo met z’n tweeën. Marianne zegt me net even te vaak dat het prima gaat lukken om te geloven dat zij daar ook echt vertrouwen in heeft. We zullen wel zien hoe het loopt. Om te beginnen gaan we lekker sloom van start. Nog wel redelijk bijtijds opgestaan om half acht, daarna toilet maken, tent opbreken, fietsen optassen en uitgebreid ontbijten op het terras met twee keer cappuccino! Het wordt tijd om te vertrekken want hoe mooi deze camping ook is, de culicidae (steekmuggen) zijn onverbiddelijk en Ad’s benen lijken wel de mazelen te hebben, maar dan anders. Om klokslag tien wordt de eerste pedaaltrap gegeven en vinden we zowaar de vriendelijke weg om de camping te bereiken, d.w.z. drie keer zo lang, maar slechts 5% helling. We slingeren lekker naar beneden en rijden over de Ponte Garibaldi de oude binnenstad van Verona binnen om de route weer op te pikken. Als we na een kwartier weer voor dezelfde brug staan, besluiten we eerst een stukje de linkeroever te volgen en bij Castelvecchio de Adige over te steken, waar de route van Reitsma vlak langs loopt. Dat lukt beter en we vinden de Ponte Scaligero ook beter passen bij het afscheid van de mooie oude stad Verona. We fietsen langs een afwateringskanaal richting Gardameer en worden bij Bussolengo omhoog geleid om door door het dorpje te fietsen in plaats van onderlangs. De reden dat Reitsma deze omweg kiest, is zonder meer gelegen in het feit dat hier heel gezellige koffietentjes zijn te vinden en na bijna 20 km zou dat prima passen in het fietsplan voor vandaag. Helaas neemt Ad de rol van aanvoerder van de troepen iets te serieus over van Hans en vindt dat we best nog even door kunnen fietsen. Hij heeft namelijk “goeie benen” en het gaat nog zo lekker. Die goeie benen kan hij gelijk testen nadat Marianne om een plasstop vraagt en we toevallig net bij de splitsing voor de routevariant langs het Gardameer zijn aanbeland: 500 meter met 10% omhoog. Dan is ook Ad wel even aan een pauze toe, maar de eerstvolgende uitspanning die we tegenkomen is in Bardolino aan het Gardameer en dan hebben we er inmiddels meer dan 35 km op zitten. Het is inmiddels één uur en flink warm en benauwd, dus de koffie wordt vervangen door koude cola. Dan omhoog langs de oostelijke “kustweg” die Ad veel te druk vindt met langsrazende Audi’s, BMW’s en Mercedessen en die Marianne prachtig vindt vanwege de prachtige uitzichten en mooie villa’s. Ad gaat als een speer en Marianne heeft soms moeite om hem bij te houden, want boven de 25 km/u stopt de ondersteuning van de accu. Behalve Ad’s goeie benen bepaalt ook een stevige rugwind het hoge tempo. Na een uurtje wordt nog een cola + tosti gescoord en voor we er erg in hebben fietsen we Malcésine binnen, waar net de veerboot een lading toeristen gelost heeft, wat een gekkenhuis. We besluiten de eerste camping die we tegenkomen te nemen, maar dat lijkt Marianne bij nader inzien geen goed plan, geen idee waarom niet. De volgende camping dan maar en dat blijkt voorwaar ene goede keus. We worden ontvangen door een gezellige moeke die zomaar zes talen spreekt, waaronder Nederlands, en voor een plek + biertjes ook nog korting geeft als we geen bonnetje hoeven. Dat hoeven we niet, wel een extra biertje en een zak chips die we na 70 km wel verdiend hebben. De chips gaan niet helemaal op en dat zou zomaar door het gemis van Hans en Renée kunnen komen die zoals jullie hebben kunnen lezen in Renee haar reactie op blog 19a opa en oma geworden zijn en heerlijk met Noah aan het knuffelen zijn vandaag. We feliciteren Marlinda en Tijs van harte met hun zoon en wensen hun alle goeds. Laat hem vooral heel vaak uit fietsen gaan met opa of oma, kunnen wij van harte aanbevelen. We eten een smakelijke spaghetti bij de naastgelegen pizzeria en maken nog een wandelingetje langs het meer. Inmiddels zijn de wolken wat weggetrokken en zien we de hoge toppen van de bergen aan weerszijden die met hun kale toppen al een beetje de sfeer van de Alpen hebben. Daar gaan we de komende dagen weer van genieten. Nu eerst lekker slapen, stel dat morgen Ad weer goeie benen heeft…