We blijven in Alzine Rodone

18 juni 2018 - Amélie-les-Bains-Palalda, Frankrijk

Maandag 18 juni 2018

Dit wordt een saai blog dat je rustig kan overslaan zonder iets te missen van wat er in onze herinnering blijft hangen over deze vakantie. We maken namelijk onze laatste van drie spaardagen op. Ondanks de burgertrutte camping waar we op advies van Ha..., onze reisleider zijn neergestreken, vinden we het wel best en slaan een dagje tegen de wind in fietsen over. Volgens de voorspelling worden er vandaag windstoten tot 70 km/u verwacht vanuit noordoostelijke richting en laat onze route nou net die richting opgaan. Dus alweer uitslapen, kopje thee, om half negen “tuut-tuut” de mobiele bakker voor de tent, croissantje, stokbrood met jam, kopje koffie. Dan naar het terras voor een tweede kopje koffie, douchen, de boys nog even optutten en dan op de fiets. Voor vandaag staat een bezoek aan de Gorges de la Fou op het programma (en daarmee heb je ook wel gehad hoor). Het is een hele smalle diepe kloof waar een woest watertje door stroomt waarboven een loopbrug van metalen rasters hangt. Soms maakt het stroompje een oorverdovend kabaal, soms wordt je nat van de druppende rotsen en onderin de kloof is het 15 graden terwijl het “buiten” 30 graden is. We krijgen een bouwhelm op en dat lijkt niet overbodig gezien de stenen die op het ijzeren vangnet liggen dat boven het looppad is gespannen. Voor de rest van deze sensatie van de dag, zie de foto’s.

We fietsen terug over de Pirinexus route naar Amélie les Bains om boodschappen te halen. We kopen vooral veel versnaperingen om de middag mee door te komen, stokbrood, kaasje, chips, knabbels, bier en wijntje. De fuet, bananen, zontomaatjes en yoghurtjes zijn voor morgenochtend. Hè, da’s nou jammer, want ze zien er zo lekker uit. We luieren de middag door met lezen, bloggen, ouwehoeren, tent opruimen en meer van dat soort oninteressante flauwekul. Jullie willen niet weten wat dat is. Nou vooruit dan, voor deze keer. Hans checkt mijnpensioen.nl en Marianne regelt een paar fotoshoots terwijl Renée de WhatsApp filmpjes van de kleinkids op repeat bekijkt en Ad gewoon vakantie viert en dus nix doet. Voor elk wat wils zogezegd. De wind wappert er lustig op los en we krijgen af en toe een paar vlagen waarbij er een kleine zandstorm over ons plekje waait. Ons kan het niet deren, morgen gaat de wind weer liggen en fietsen we naar de Middellandse Zee waar de voorspellingen subtropisch zijn. Misschien nemen we zelfs wel een duik in het zilte water. Om een uur of acht eten we nog wat op het terras van het restaurant (eettent zegt Renée) van de camping. Nou, heb ik teveel gezegd? Dit blog had je gerust over kunnen slaan zonder iets te missen. Morgen een nieuwe kans. Misschien is het spektakel voor jullie gewoon op, maar het genieten voor ons nog lang niet.

Foto’s

1 Reactie

  1. Joske:
    18 juni 2018
    Het blog mag dan in eerste instantie wat oninteressant overkomen, maar ik geef je ook geen ongelijk. Die foto's, jaloersmakend, super gaaf, ik zou haast per ongeluk kunnen verzinnen dat ik ook op fietsvakantie wil. Zoiets tofs laat zich toch ook niet omschrijven zonder afbreuk te doen aan dit natuurgeweld...
    Behalve als je Ad heet, jij bent de enige die dit had kunnen omschrijven en het nog mooier kon laten voorstellen dan de foto's nu al doen.