25 juni, de negende fietsdag

25 juni 2020 - Saint-Ambroix, Frankrijk

We hebben, net als gisteren, een korte tocht gepland voor vandaag. Dat is jammer, net nou Ad voelt dat ie vandaag superbenen heeft. Afijn, eerst maar een ontbijtje wegwerken, hoewel.... Cin heeft naar onze maatstaven een copieus petit dejeuner klaargezet en we laten het ons prima smaken. Handig die voorverpakte broodjes pain de chocolat merkt Renée op, die gaan wij ook kopen. Ondanks dat het ‘the day after’ is, is de stemming nog redelijk. Iedereen doet z’n best om het nakend afscheid van Cin met droge ogen te ondergaan. De boys helpen haar nog even met het starten van de motormaaier en dan is het tijd om te gaan. Marianne geeft haar namens ons allen een vierdubbele dikke knuffel en dan is het zover. Misschien zien we je in september in Nederland. Nog vóór half tien op de fiets en toch lekker lazy opgestaan, het lijkt wel vakantie.

Vanaf het vertrek voelen we dat het vandaag een hete dag gaat worden. De zon brandt voelbaar krachtig op onze dik ingesmeerde velletjes en er is maar weinig wind. Na een kilometer of 10 komen we aan bij de tip van Dik: géén voie verte. Dat is raar, hij staat zelfs ingetekend op onze routekaart. Hans mompelt iets van ‘Franse slag’ en wendt pardoes de steven richting het hooggebergte. Hoever is dat omrijden? vragen de meisjes. Maakt bijna niets uit qua afstand, iets meer hoogtemeters, weet Hans direct gerust te stellen. Ad vertrekt geen spier, hij heeft immers superbenen vandaag. Al met al valt het reuze mee. Een paar klimmetjes van gemiddeld 6% en weinig uitschieters naar boven. Het is overigens een bijzonder fenomeen, dat klimmen. Tot een procent of 2 is het vals plat, dan trap je misschien 80% i.p.v. 50% van je max. Daarboven trap je eigenlijk altijd op je maximum, alleen wordt de snelheid steeds lager, naargelang de bult steiler wordt.

Voor we er erg in hebben fietsen we door het het voorlaatste dorpje van de route vandaag en houdt Hans stil. Hebben we toch verkeerd gereden? Moeten we nog een stuk omrijden om ‘de toeristische route’ te volgen? Nee hoor, tot ons aller verbazing heeft Hans een koffietent gespot waarvoor halt gehouden wordt. Die jongen leert elk jaar nog ontzettend veel bij, aldus de meisjes. Ad vindt het maar zozo, hij heeft superbenen vandaag. 

Na de koffie doen we de laatste paar kilometer naar Saint Ambroix. De fietscomputer telt af: 9, 8, 7, 6, 5. Het is niet het aftellen tot het einddoel, maar de snelheid van Ad als de laatste klim overwonnen moet worden, die superbenen werkten blijkbaar alleen voor de ochtend. We rijden rechtstreeks door naar camping Le Clos in Saint Ambroix, een stadscamping. We worden ontvangen door een vriendelijk ogende Fransoos die we gelijk de cruciale vraag stellen: “Is het mogelijk is een mobil home voor slechts één nacht te huren?” Na enig fronsen reageert hij in zijn beste Engels: “Normalement ce n’est pas possible, mais allez, c’est bon pour aujourd’hui.” Hij heeft wel een uur nodig om het hutje in gereedheid te brengen, maar dat is voor ons geen enkel probleem. Wij fietsen per omgaande naar het dorpsplein en bestellen een frisje en een broodje gezond. Helaas loopt een drukke doorgaande weg pal langs het dorpsplein, dus na anderhalf uur fietsen we met plezier richting camping en nemen onze intrek in een prima huisje met veel schaduw zowel op het terras als ernaast waar ook nog een verkoelend windje waait. Het douchen moet koud, maar dat vinden we zelfs voor de spotprijs van 40 euro niet akkoord. Gelukkig helpt het als de gasfles wordt opengedraaid en weldra zijn we allen weer vief en fris.

Het is altijd een klein beetje spannend hoe de maaltijdbespreking uitpakt. Vandaag zijn we er snel uit, omdat de boys zich uiterst inschikkelijk tonen. We kokkerellen zelf, want we hebben gisteren uitbundig getafeld bij Cin. Een soepje vooraf, lekker even iets pittigs. Dan scrambled eggs met ham en champignons, diverse salades en stokbrood. En als toetje een yoghurtje. Flesje rosé erbij en dat moet het dan maar wezen. Ach ja, het is vakantie en we doen het makkelijk. De boys doen boodschappen in de Intermarché en komen met precies de juiste boodschappen retour. Dat is opmerkelijk gezien hun anders zo warmhartige intentie de meisjes te verwennen. Hans gaat op de ebike van Renée om zijn eigen fiets zoveel mogelijk te sparen en Ad kon hem zowaar bergaf bijhouden, toch weer superbenen?

Om zeven uur borrelen, om acht uur kippesoep, om half negen saladebuffet, om negen uur een yoghurtje en om half tien thee en koffie met een stukje chocola. We zijn er maar druk mee het hele menu af te werken. Ook de campingbaas is druk met ons, want hij moet voor de tweede keer opdraven om de veiligheidspal van het gastoestel om te zetten zodat wij kunnen bakken. Hij blijft echter onveranderd smilen en vriendelijk knikken, een echt klantvriendelijke gastheer. De avond geeft ook de gelegenheid eens rustig te bekijken hoe het vervolg van onze fietsvakantie zal zijn. Gaan we verder richting Middellandse Zee? Gaan we richting Italië? We besluiten oostwaarts te fietsen richting Avignon en vandaar naar Bedoin, Sault, de Ventoux op en door richting Genève over de Midden-Frankrijk route. De weerapps geven voor de komende week hun fiat voor dit plan, dus voorlopig is dit het. We zullen alert moeten blijven, want het weer kan natuurlijk zomaar omslaan. Zo zie we dat het vandaag in Le Puy regent en morgen dondert. Daar waren we een paar dagen geleden nog aan het rondtoeren. En wie weet, krijgen niet alleen de boys maar ook de meisjes zin om nog een colletje te killen in de Alpen 😳

Foto’s

4 Reacties

  1. Heidi Kluitenberg:
    26 juni 2020
    Mooi jongens, leuke foto’s en doooorrrr vandaag😘
  2. Barbara:
    28 juni 2020
    Mooie reisverhalen en foto's, nog veel fietsplezier samen
  3. Bert Rouw:
    28 juni 2020
    De ver gezichten zijn inderdaad echt prachtig, die zie je hier niet. Wat fijn dat het zulk mooi weer is. Als het zou regenen, of stortregenen, zoals de afgelopen dagen op sommige plaatsen in Nederland, zou het toch minder fijn fietsen zijn :)
    Hopelijk blijft het mooi. En blijf vooral genieten, maar dat moet wel goed komen, zo te lezen.
  4. Daniella de Bie:
    29 juni 2020
    Wat ziet het er heerlijk uit allemaal !