16 juni, de eerste reisdag

De eerste reisdag telt niet echt mee voor de fietstocht, we rijden immers per automobiel naar Meursault om vandaar onze fietsronde te starten. We hebben afgesproken elkaar in de buurt van Maastricht te treffen, zowel vanuit Apeldoorn als Den Hoorn zo’n twee uurtjes rijden, dus prima voor een eerste stop koffie met Limburgse vlaai. Hans heeft de Diepstraat in Eijsden genomineerd als rendez-vous locatie. Daar zijn we vorig jaar uit elkaar gegaan na ons Spanje avontuur. De Diepstraat wordt opnieuw bestraat en het terras dat we op het oog hadden blijkt gesloten. Ojé, toch geen veeg teken dat “op de bonnefooi gaan” tot mislukken gedoemd is. Dat is altijd de charme van ons avontuur volgens Ad, ‘s ochtends niet weten waar je ‘s avonds uitkomt. We lopen even verder en vinden een terras met prachtig uitzicht over de Maas, waar we na een summier gezondheidsonderzoek door het bedienend personeel welkom worden geheten. De koffie en vlaai zijn prima, maar hebben nauwelijks invloed op onze goede zin, want die kan toch al niet meer beter.

We rijden in polonaise de Ardennen door, tanken als typische Nederlander lekker goedkoop in Luxemburg, waarna we de verdiende euro’s weer ruimschoots kwijtraken op de péage. Maar de reis gaat voorspoedig en ook de druppel-, spetter-, plens- en stortbuien onderweg kunnen ons zonnig humeur in het geheel niet deren. Twee verplichte rookpauzes voor Marianne en één plaspauze voor Renée later rijden we alweer de péage af om de laatste kilometers naar Meursault af te leggen. We rijden door twee pittoreske Franse dorpjes en langs de beroemde wijnvelden van Beaune, waarbij de meisjes euforisch geraken deze deja-vu. De jongens hebben hier geen oog voor, zij moeten immers op de weg letten, maar zijn reuze blij dat zij hun levensgezellen dit ultieme genot kunnen schenken.

Hotel Les Hauts de Meursault heeft een bord voor de ingang staan: hotel open, bar en restaurant gesloten. Al gauw blijkt dat dit slechts tot vandaag gold. Vandaag is de eerste dag dat ze weer helemaal open zijn en 10 minuten later zitten we aan ons eerste vakantie biertje. Helaas is het een schraal biertje, wellicht heeft het vat drie coronamaanden rust gehad? Afijn, hij is koud en wij zijn dorstig. Wij slaan ondertussen het personeel aandachtig gade dat keurig gemondmaskerd het terras staat te schrobben. Nadat we ons een beetje opgefrist hebben gaan we aan het diner, een zalmtaartje vooraf en een biefstuk toe. Intussen hebben we een besluit genomen over de te volgen richting van de fietsronde, linksom tegen de klok in. Daarmee houden we de meeste opties open voor het tweede deel van de tocht, want in de Provence en de Ardèche zijn meerdere mooie fietsroutes te volgen. En wellicht pikken we nog gewoon een stukje Italië, Zwitserland of Duitsland mee.

Ad is moe. Hij heeft de afgelopen twee nachten 8 uur geslapen, in totaal dus niet per nacht, en hij gaat een paar uurtjes bijslapen. Hij mist daardoor de après diner en hoort pas later dat de reisgenoten heerlijk hebben geborreld met Limoncello en Grand Marnier. Helaas biechten ze niet op wat ze daarbij hebben geroddeld over familie, vrienden en bekenden, zelfs uw verslaglegger kan over de tong gegaan zijn zonder dat hij het weet. Hij moet dus, net als jullie, genoegen nemen met met hun samenvatting “het was gezellig.....” Rest mij om jullie toe te zeggen dat we proberen elke dag een update te geven die maximaal 1 dag oud is. Dus nu maar gauw stoppen, dan kan ik alvast een aanzet maken voor de dag van vandaag die jullie morgen kunnen lezen. Wat zou je verder aan leuke dingen kunnen schrijven over een saaie reisdag van 8 uur op de snelweg....