Dag 26 van Innsbruck naar München

12 september 2017 - München, Duitsland

Dinsdag 12 september. Het regent … en het regent … en het blijft regenen. Gisteravond hadden we nog enthousiaste plannen om tussen de buien door te fietsen. Vanmorgen ziet een donkergrijs Innsbruck in een miezerige regen er veel minder hoopvol uit. Als we de weersvoorspellingen nog eens uitgebreid doornemen blijken de droge dagen en dagdelen tot enkele uurtjes gedecimeerd. En van de verwachte temperaturen worden we ook niet warm meer. Voordat we alle mogelijke scenario’s hebben doorgenomen komt het oordeel al van Marianne “Het is mooi geweest, we gaan naar huis.” We zouden het jammer vinden als ruim drie weken heerlijke vakantie worden afgesloten met een paar dagen waarin we vooral kou en nattigheid voelen. Oké, dan moeten we vandaag per ijzeren ros reizen en dat is niet de bijnaam voor onze trouwe tweewielers. We weten van de terugreis van Hans en Renée dat een plek voor de fiets vaak lastiger is dan voor onszelf. En inderdaad, de Eurocity heeft vandaag geen fietsplaatsen meer. Het zou vanavond laat worden voordat we Heidelberg bereiken en te laat om met de auto naar huis te rijden. We besluiten vandaag naar München te gaan en morgen door naar Heidelberg. Dan hebben we geen gedoe met lange wachttijden of juist te korte overstaptijd. En kunnen we München nog even bekijken. Om half één rijden we onze fietsen de klaarstaande trein in, bergen de tassen in het bagagerek en hangen de fietsen in de haken. Het eerste stuk slingert omhoog door het Inn-dal en we rijden stukken door de laaghangende bewolking. Onderweg komen we diverse punten tegen die we herkennen van de heenreis: het Zugspitze massief, de grote skischans in Garmisch, het satelliet-schotel park. Om half vier rijden we München Hbf binnen. Eerst nog even kaartjes regelen voor morgenochtend, dat zou hier goedkoper zijn dan in Innsbruck. Wauw, 30 wachtenden voor ons. Nadat de reis geregeld is vindt Marianne het hoog tijd voor de koffie, Ad wil liever eerst onderdak regelen. Na de koffie gaan we gauw op zoek naar een slaapplek in een goedkoop hotelletje. Volgens Booking en andere internetbronnen zijn er vele tientallen in de buurt van het station, dus dat moet wel lukken. Enige achterdocht wordt gewekt door de prijzen die op Booking worden aangegeven, bijna alles een paar honderd euro!! Bij de eerste poging wordt ons duidelijk dat we mogelijk een probleem hebben. Momenteel wordt een beurs gehouden, de Münchener Messe; vanavond speelt Bayern München een Championsleague wedstrijd en is er een concert van de Rolling Stones. In heel München en omgeving is geen kamer meer vrij. En ook de stadscamping is overvol. Tot overmaat van rampspoed blijkt de ketting van Ad van het kettingblad afgelopen en begint het weer te regenen. Olala, hier hebben we geen rekening mee gehouden, dit is niet zo mooi. We proberen tegen beter in nog een paar hotels en horen inderdaad direct “alles vol”. Bij de vierde poging blijft Marianne verdacht lang weg. Ad past buiten op de fietsen in de motregen en voelt zich piespaal, maar wacht hoopvol af. Er blijkt nog een eenpersoonskamer vrij op de zesde verdieping. Het bed is een twijfelaar en dat wil hij alleen verhuren als Mari eerst beoordeeld heeft of ze dat wil. We hebben 20 jaar in een bed van 1,20 m breed geslapen, dus dat zal voor vannacht ook wel gaan. De prijs is wel hoog, 146 euro, maar dat is voor Mari op dit moment even geen showstopper. We nemen de kamer, stallen de fietsen in de inpandige garage, slepen de tassen naar boven, repareren de ketting, nemen een douche en gaan tegen zeven uur de stad in. Wat een drukte op de Marienplatz en de winkelstraten er omheen. Enkel kleding-, schoenen-, en sieradenwinkels met hier en daar een verdwaald restaurant, die allemaal vol zitten. We lopen de toeristische route op en neer en besluiten bij een beetje afgelegen restaurant een rijsttafel te bestellen die ons heerlijk smaakt. Morgen per trein naar Heidelberg en daarna door met de auto naar Apeldoorn. Kunnen we eindelijk weer knuffelen met de kleinkinderen, vooral Minte heeft nog wat te goed na bijna vier weken wachten.

Foto’s

1 Reactie

  1. Elly:
    14 september 2017
    Wat zijn jullie geweldige fietsers, ook zonder Hans en Renee. Ad wanneer komt je 1e thriller uit? Of Roman? Groetjes Elly