Dag 19b van Verona naar Verona

5 september 2017 - Verona, Italië

Dinsdag 5 september. We hebben Hans en Renée in de trein zien vertrekken en weten dus zeker dat ze weg zijn, we hebben rust. Ja, rust dat hun onvermijdelijke terugreis goed is gelukt. Maar dat betekent niet dat wij het nu rustig aan kunnen doen. Integendeel, nu moeten we de route zelf uitzoeken, de broodjes zelf halen en smeren, tegenvallers op elkaar afreageren in plaats van wie maakt er de leukste uitdaging van en zelf de tijd van opstaan bepalen! We missen ze nu al.

Vandaag was een geplande rustdag, eh, klusdag: blog bijwerken, fiets nakijken, onze verdere route uitstippelen, effe bijkomen, biertje drinken. Tja, het is per slot van rekening vakantie, dus we doen het pianissimo. Het is logisch dat je sneller contact hebt met anderen als je met z’n tweeën bent. Ad is aan het klussen en Marianne bestudeert de binnenkomende nieuwe gasten. Oninteressante types mijdt ze zonder gêne. Stel je voor dat ze denken dat ze naast ons zouden kunnen staan. Mogelijk interessante gasten worden ontvangen met een uitbundig “Hello, did you have a good trip?” Zo verschalkt ze een aantal stelletjes, wat behalve gezellige prietpraat ook nog een paar nuttige tips oplevert over route en campings en een paar fietskaarten van het gebied langs het Gardameer. Volgens de dames van de campingbar zijn er dit jaar uitzonderlijk veel fietsers onderweg naar Rome die de camping aandoen. We appen af en toe met Hans en Renée om te horen of hun reis voorspoedig verloopt, maar dat valt tegen. Een uur vertraging in Stuttgart vanwege een kapotte trein. Gelukkig staat de auto nog geheel intact in Heidelberg en rijden ze rond halt tien de nacht in op weg naar Delft. Wij gaan om het afscheid een beetje te herleven in hetzelfde tentje eten als gisteravond. Maar het is minder leuk: de charmante ober is er niet, het menu van de dag stelt niks voor, alleen het uitzicht blijft prachtig. En Marianne neemt zowaar een wijntje, “Doe maar die Renée gisteren had.” We bespreken het plan voor morgen richting Gardameer en hoe verder. Op de terugweg kopen we nog een ijsje bij de swinging ladies, vanavond hebben ze wel slagroom. We doen eindeloos lang over de 233 treden omhoog en komen halverwege de twee meisjes tegen die we op weg naar de stad de weg gewezen hebben naar de camping. Op het loverspleintje maken we twee mislukte selfies, kijken naar de volle maan die door de bomen schijnt en kruipen in ons tentje voor een zwoele nacht. Het is zeker nog boven de 20 graden en windstil, maar we hebben geen buren gekregen, dus niemand heeft last van onze sonore slaapademhaling.

Foto’s

1 Reactie

  1. Erna:
    7 september 2017
    Even wennen aan de nieuwe situatie zo met z'n tweeën weer. Benieuwd waar jullie nog heen fietsen samen.